Verhalenverteller Dick van der Pijl

Voorbeeld verhaaltekst

HET VERHAAL VAN HET VERHAAL

Lang geleden leefde er in Oost Europa in Dubno, een verhalenverteller.
Iedere dag vertelde hij zijn verhalen voor een grote menigte.
Iedere keer als hij een verhaal verteld had bleven de mensen zitten omdat zij dan stilletjes hoopten dat hij nog een verhaal zou vertellen.
Op een dag toen de verhalenverteller weer een prachtig verhaal had verteld stond een oude man op : “Hoe komt het toch dat de verhalen die u vertelt zo’n kracht en wijsheid bezitten?"
De verhalenverteller antwoordde: “Dat wil ik u wel vertellen, maar dan alleen met een verhaal."
Lang geleden, zo lang geleden dat jij en ik het niet meer kunnen herinneren. Zo lang geleden werd de waarheid geboren. De waarheid werd net als alle andere schepselen naakt geboren. Met dit verschil dat de Waarheid naakt wilde blijven en die anderen schepselen niet. “Ik ben de Waarheid, de naakte Waarheid dat ben ik altijd geweest en dat zal ik blijven ook.” En daar konden zijn vader en moeder het 

lees verder op de volgende pagina

mee doen. Wat ze er ook aan deden De Waarheid deed geen kleren aan. Niet toen hij jong was, ouder werd en ook niet toen hij volwassen werd. Toen de de Waarheid trouwens volwassen werd wilde deze de wijde wereld intrekken. De waarheid nam afscheid van van zijn vader en moeder en trok langs steden en langs dorpen om de Waarheid te verkondigen.
Overal klopte de Naakte waarheid aan op de deuren en overal gingen de deuren open, maar bij het zien van de Naakte waarheid gingen de deuren ook heel snel weer dicht. Dit was niet bij een paar deuren het geval, maar bij duizenden deuren gebeurde precies hetzelfde. De Naakte Waarheid trok zich hier in het begin niets van aan, maar toen de mensen op het laatst de deuren helemaal niet meer open deden, begon de Waarheid aan zichzelf te twijfelen. Op een dag toen de Waarheid weer vruchteloos langs allerlei dichte deuren was gegaan besloot deze om eens goed over zijn situatie na te denken.
De waarheid kende in de buurt een rustig plekje bij een meer en daar trok deze naartoe.
Bij het meer gekomen ging de waarheid op een een steen zitten en 
begon over zijn situatie na te denken. En hoe langer de Waarheid over zijn situatie begon na te denken, hoe droeviger deze werd.
Diezelfde dag in het zelfde stadje was Het Verhaal aangekomen. Overal waar het verhaal kwam werd het binnengelaten of soms zelfs binnen gesleurd. Die dag had het Verhaal zoveel verhalen verteld dat het even tijd nodig had om tot zichzelf te komen.
Het verhaal wist een mooi plekje bij het meer, maar toen het daar aan kwam zag het een naakte sombere gestalte voorovergebogen zitten.
Het verhaal kon het niet na laten om te vragen wat er aan de hand was.
Toen De Waarheid zijn verhaal verteld had begon het Verhaal te lachen. Jij pakt het toch helemaal verkeerd aan. Weet je ik zal je een geheim over de mensen vertellen. Zij houden van dingen die opgesmukt zijn en een beetje vermomd. Kijk eens naar mij. De waarheid zag dat het Verhaal prachtige kleren droeg. Verschillende gewaden waren over elkaar heen gedrapeerd en daarnaast droeg Het Verhaal nog verschillende sjaals. He, dit is voor jou.


Het verhaal trok een van zijn gewaden uit en gaf deze aan de Waarheid met een paar prachtige sjaals. Kijk nou eens hoe je er uitziet.
De Waarheid zag in de spiegel van het meer hoe mooi en anders hij er uit zag en voelde dat hij van binnen hetzelfde was gebleven maar van buiten was veranderd.
De volgende dag zijn Het Verhaal en DE Waarheid op weg gegaan en overal waar ze komen worden ze binnen gelaten. Nog altijd zijn ze samen en de mensen houden nog steeds van hen. Overal gaan nog steeds de deuren voor hen open................
website  
Crea Case Reclamestudio
  realisatie
Cox IT Producties  
IPS by Cox IT Producties